Reisverslag 5. Sydney – Melbourne (1)

Reisverslagen 5 & 6 gaan over onze reis van Sydney naar Melbourne. Dit verslag gaat over het eerste deel van Sydney naar Lakes Entrance over een afstand van 1500km. Van Sydney  reden we via Campbelltown, Moss Vale naar de kust bij Nowra. Dan verder langs de kust over de Princes Highway tot Bega. Vanaf Bega gingen we landinwaarts richting het “Kosciusko National Park” over de Snowy Mountains Highway. Na 200km door het N.P. gereden te hebben gingen we over de Murray Highway via Talangatta naar het “Mount Bufallo National Park”. Vanaf hier gingen we verder over de Great Alpine Road, door het hoogste skigebied van Victoria in Hotham, naar de kust in Lakes Entrance. 

Ons verblijf in het “Booderee National Park” aan Jervisbay had zo mooi kunnen zijn als het weer meegewerkt had. Bij aankomst was het regenachtig en er stond een vervelende harde wind. In de avond viel er hagel en ging het ook nog onweren. De volgende dag bekeken we snel even de “Boderee Botanic Gardens” voordat we in de droge en warme camper verder reden langs de kust.

Ondanks het slechte weer was ons bezoek in het “Booderee National Park” de moeite waard. We hebben er meerdere malen de Kookaburra rond de camper gezien en ook voor de eerste keer kunnen fotograferen. Waarschijnlijk wilde ook deze Kookaburra ons eten stelen maar hij had pech want het weer was niet aangenaam genoeg om buiten te eten.

Dit typische koloniale gebouw van “Heritage Bakery” in Mogo stamt uit 1870. Er zijn nog veel van dit soort gebouwen met balkons, veranda’s en gietijzeren balustraden behouden gebleven.

Bij vertrek uit Cooma werd het duidelijk dat we in de richting van een skigebied reden. Heidi bood Apple strudel aan en er werden nog ski’s te huur aangeboden. De eigenaar van de firma op de foto was duidelijk een beetje in de war. We zagen 1 bord “open”, 2 borden met “closed” en er stond aan de weg ook nog een “for sale” bord. 

In Cooma hadden we van een vriendelijk man het advies gekregen om als we in het “Kosciusko National Park” waren, naar Charlotte Pass te rijden. Dan konden we de hoogste berg, Mount Kosciusko (2229m), van Australië zien. Bij Charlotte Pass loopt de weg dood en moet je dezelfde 38km weer terug rijden naar Jindabyne.

Dit is het uitzicht van Charlotte Pass op 1835m. Met behulp van het bord en een beetje fantasie kan je Mount Kosciusko zien. Vanaf dit punt kan je mooie wandelingen maken maar voor ons “watjes” moet het dan wel beter weer zijn. Ik moest mezelf schrap zetten om een paar foto’s te kunnen maken. Het waaide zo hard dat Ria niet uit de camper kwam en dat wil toch wel wat zeggen. 

Deze Gumtree, een soort eucalyptus, is de enige boom die op de hoogte van Charlotte Pass groeit. Ze zijn 200 á 300 jaar oud.

Het vakantieseizoen is nog niet begonnen in Australia en dus hadden we in Jindabyne ook weer een mooi plaatsje, direct aan het gelijknamige grote stuwmeer

De camping waar we in Jyndabyne stonden was een zogenaamd “Caravan Park”. Deze dure category heeft over het algemeen een geweldig goed uitgeruste keuken voor algemeen gebruik. Deze keuken had o.a. twee grote grilplaten, een koelkast met vriezer, een magnetron en afwasspoelbakken met heet water.

In het “Kosciusko National Park” waren een aantal mooie picknick en gratis overnachtingplaatsen.

Kort nadat we het “Kosciusko National Park” verlaten hadden, reden we, na 3 weken New South Wales, de staat Victoria binnen. Plotseling waren er opvallend veel waarschuwingsborden dat hard rijden niet alleen dom is maar ook veel geld kost.

Een paar vogels die zich rond de camper lieten zien.

In Australia zijn een aantal oude spoorlijnen omgebouwd in fietsroutes. Zoals deze van Wangaratta naar Bright. Bij de rustplaatsen staat een bord met een “Code of Conduct” voor de gebruikers van de routes. Veel van de punten moet je als Nederlander wel om lachen, zoals:Ga nooit alleen fietsen, draag altijd een helm, ga niet zonder geld van huis, geef vee voorrang.

Dit grote Chalet werd in opdracht van de Australische regering boven op Mount Buffalo gebouwd in 1910 en ongeveer gelijkertijd kwam de weg naar boven klaar. Avonturiers bezochten Mount Buffalo al vanaf 1860. Boeren en mijnwerkers uit de omgeving waren de gidsen voor de eerste bezoekers. 1n 1898 werd Mount Buffalo een van de eerste Nationale Parken in Victoria. Het chalet maakt nu een verwaarloosde indruk. De tuin daar en tegen ligt er geweldig bij.

Het panorama van “Bents lookout” op 1300m hoogte in het “Mount Bufallo National Park”.

De “Gorge Heritage Walk” wandeling die wij maakten, is één van de vele mooie wandelingen die je in het “Mount Bufallo National Park” kan maken. Ria deed weer haar plicht om er voor te zorgen dat deze enorme steen niet van de berg af zou rollen. Op dezelfde manier heeft ze er, een paar jaar geleden, ook voor gezorgd  dat de toren van Pisa niet om zou vallen

De weg van  het “Mount Bufallo National Park” naar het zuiden gaat o.a. door het “Alpine National Park”.  De bergen zien er hier heel bijzonder uit en dit komt vooral door de kale grijs-witte bomen.

Langs de wegen door het “Alpine National Park” staan honderden borden dat je rechts van de palen moet blijven. Maar nergens is het mogelijk om links langs de palen te rijden. Dus, waarom staan die borden daar? Alle Australiërs die ik gevraagd heb, snappen het ook niet.

Op deze overnachtingplaats kon je beter maar niet onder de bomen gaan staan. De takken van deze bomen breken soms plotseling af zonder vooraf een waarschuwend gekraak te laten horen.

Lakes Entrance is een toeristisch plaatsje aan de kust. Het is vooral bekend omdat hier de “ninety mile beach” begint. Over een lange voetbrug kan je het grote strand bereiken. Het was er erg rustig maar dat zal wel aan het kille weer gelegen hebben.