Vanaf het startpunt van de reis, in Coolangatta, reden we
450km langs de kust naar het zuiden. Vervolgens reden we landinwaarts om een
paar aanbevolen wandelingen te maken in Nationale Parken. Het eerste park was het
“Dorrigo National Park” waar we een mooie wandeling maakte door het regenwoud
op ongeveer 1500m hoogte.
Foto’s van de 7km lange wandeling door het Doriggo regenwoud. Tijdens de wandeling hebben we ook een aantal dieren gezien en /of gehoord maar meestal waren ons te vlug af om gefotografeerd te worden of ze lieten zich alleen maar horen.
De “Topknot” duif liet zich op veilige afstand fotograferen
vanaf de Sky Walk.
Deze vogel vond ik door op een vreemd geluid af te gaan. Het is de “Green Catbird”, die werkelijk miauwt als een kat.
Deze vogel (internet foto) hebben we tot nu toe niet gezien, maar al wel op veel plaatsen gehoord. Het is de “Whipbird” en als je het geluid hoort dan is het heel duidelijk het geluid van een zweepslag. Op Youtube kan je naar deze vogel en ook de “Green Catbird” luisteren. Het is heel bijzonder.
De “Small red-necked pademelon”, een soort Wallaby, liet zich, tijdens onze wandeling, maar heel kort zien.(Internet foto). In tegenstelling tot de andere kangoeroe soorten beweegt deze zich, door het dichte regenwoud, op 4 poten voort.
De Brush Turkey is, van dichtbij, niet moeder’s mooiste!
Op veel picknickplaatsen in Australië staan zulke mooie barbecues, zoals ook hier in het “Dorrigo National Park”. Het zijn roestvrijstalen platen die door een druk op de knop, gratis, elektrisch of op gas verwarmd worden. Service!!
Dit is de Ebor waterval in het gelijknamige dorpje aan de Guy Fawkes rivier. Langs deze rivier kan je een mooie wandeling maken maar dan moet het voor ons ook wel mooi weer zijn en dat was het bepaald niet. Watjes? Ook de geplande wandeling door het nabijgelegen Cathedral Rock National Park lieten we aan ons voorbij gaan.
Vanaf de stad Tamworth reden we Tourist Drive 23 en besloten in de Swamp Creek Campsite te overnachten. We stonden er aan de deels droge rivier “Peel” Op enige afstand zagen we een aantal mannen op rotsblokken in de rivier zitten. We hadden geen idee wat ze aan het doen waren. De temperatuur was bepaald niet zo hoog dat het nodig was om in de rivier af te koelen. De volgende dag vertelde één van de mannen dat ze aan het fossicken waren geweest maar zonder veel succes deze keer. Maar wat is in hemelsnaam fossicken? Het bleek dat ze naar goud en edelstenen hadden gezocht en als je dat, in Australië als amateur en zonder winstbejag, doet dan ben je een fossicker.
In de buurt van het stadje Scone zagen een tijd lang aan beide zijden van de weg alleen maar stud farms. Een hele mooie grote stud farm heette “Emirates”. Van wie zou die toch zijn?
Hier is onze verzameling van bijzondere verkeersborden tot nu toe. De betekenis is meestal vanzelfsprekend, maar niet altijd. Bij een brug verwacht je toch geen bord dat paarden voorrang hebben! Het was misschien geen toeval dat we dit bord in de buurt van Scone zagen staan.
Op de camping in Denman maakten de “Sulphur-Crested
Cockatoos” een hels kabaal.
De Galah is een stuk rustiger.
Van Denham reden we naar Katoomba in de Blue Mountains bij
Sydney.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten