Reisverslag 2. Langs de kust naar het zuiden.

Pat, de eigenaresse van onze ruilcamper was zo aardig om ons in Brisbane af te halen. We hadden voorgesteld om met openbaar vervoer naar haar in Coolangatta te reizen maar dat vond ze niet nodig. Ze had zelfs koffie, thee en belegde broodjes voor ons meegebracht omdat ze had gedacht dat wij nog niet ontbeten hadden. Onderweg reden we ook nog langs Tamborine Mountain, een groot natuurgebied waar je o.a. een Sky Walk (in andere landen heet het meestal een Tree Top Walk) kon maken. Wat een ontvangst!!

We verbleven de volgende twee nachten nog bij Pat en dat gaf ons de tijd om de Camper op ons gemak in te ruimen en het nodige reisadvies van haar te ontvangen. We hadden al gehoord dat Australiërs in algemeen heel gastvrij zijn maar dit hadden we zeker niet verwacht.

We hebben voor onze camperreis van 2 ½ maand een voorlopige route in gedachten die van Coolangatta naar Sydney gaat. Vervolgens naar Melbourne voor o.a. een familiebezoek en dan met de veerboot naar Tasmanië en terug. We zijn van plan ook nog een stuk richting Adelaide te rijden over de Great Ocean Road en daarna is het waarschijnlijk de hoogste tijd om de kortste weg terug naar Coolangatta te nemen.

We hebben dan nog maar een klein deel Australië bereisd maar Australië is dan ook enorm groot zoals onderstaande vergelijking met Europa goed weergeeft.

Bij onze eerste koffiestop kwamen we al direct een stel vreemde voertuigen tegen. Het bleek een “Oldtimer Campeerclub” te zijn.

Dit is Lennox Head het oostelijkste stukje van Australia. We hebben Queensland verlaten en zijn nu in New South Wales.

Onze eerste overnachting in de Camper was in het Sandelwood Van and Leisure Park. Bijna alles op 4 wielen waarin je kunt slapen noemen ze hier afgekort een “Van”. We hebben nog geen idee hoe deze vogels allemaal heten die we in op de camping zagen.

Van Sandelwood liepen we naar het dorp Wardell aan de Richmond rivier. Hier zijn nog mooie houten huizen te zien met grote veranda’s en lanen met bloeiende jacaranda’s

Overal stonden in Wardell borden dat je op straat, voorlopig tot 2014, geen alcohol mocht drinken. Wij vroegen ons af, of ze daar een alcohol probleem hadden. Of was de kroegbaas bang voor zijn klandizie omdat de alcohol die op straat wordt gedronken uit de supermarkt komt.

De richtingaanwijzer naar de barbecue verbaasde ons ook. Later zagen we dat in vrijwel elk dorp één of meerdere picknick plaatsen waar elektrische- of gas gestookte barbecues staan voor algemeen gebruik. 

In het “Rother” wandelgidsje stond een mooie wandeling beschreven die langs de kust door het Yuraygir National Park ging. Later bleek dit een stukje van de 65 km lange “Yuraygir Coastal Walk”

Nog een paar foto’s van de wandeling door het Yuraygir National Park.

Op een paar plaatsen in het Yuraygir National Park kon je overnachten, zoals hier in de ‘Red Cliff Rest Area”, direct aan het strand.

Ria, de vroege vogel, had al voor ik wakker werd Kangoeroes gefotografeerd. Wat ze niet gezien had was dat Joey ( zo noemen ze hier een kleine kangoeroe), maar één voorpootje had. Als je wat later uit je bed komt zie de dingen blijkbaar beter.

Niet ver van de camper kroop er ook nog een 1 1/2 m lange Python rond.

Deze kangoeroe had geluk dat we stil stonden. Langs de weg zie je regelmatig dode Joeys liggen. Het lijkt er op dat ze ook geen moeite doen om ze op te ruimen.

In Zuid Amerika was Ria populair bij de honden maar in Australië zijn de vogels niet bij haar weg te slaan.

Langzaam leren we de namen van de vogelsoorten kennen. We zijn bepaald geen “vogelaars” maar vinden het wel leuk. Deze is endemisch en is een Rainbow Lorikeet

Geen idee wat voor vogel dit is.

Regelmatig zien we mooie plaatsjes waar je vrij kan overnachten. Meestal is er dan ook nog een barbecue, W.C. en een waterkraan.