Reisverslag 10. Tasmanië - 2

De route in dit reisverslag gaat van Port Arthur, in zuidoosten, naar de hoofdstad Hobart en dan diagonaal door niemandsland naar het mijnstadje Queenstown in het westen. Vervolgens naar het noorden van het “Cradle Mountain Lake St. Clair National Park” en via Launceston en Port Sorell terug naar Devonport.

 Tasmanië is bedekt met witte poppy (papaver) velden. De Afghanen zouden er zelfs jaloers op zijn.

De Tasmanian devil staat in het logo van de “Tasmania Parks and Wildlife Service”. De devil die met open bek op de foto staat is nog niet eens volwassen.

Omdat we de Tasmanian Devil niet in de natuur te zien kregen, ondanks de vele waarschuwingborden langs de weg, zijn we naar het “Tasmanian Devil Conservation Park” gegaan. Net zoals veel endemische Australische dieren komen ze s’nachts tot leven en dragen ze hun jong ook in een buidel.

Het zijn bepaald geen mooie dieren om te zien, behalve dan die onderaan in het midden.

Deze papegaai in het “Tasmanian Devil Conservation Park” liet een paar leuke kunstjes zien. Als je een muntstuk omhoog hield kwam hij het halen en gooide het in het borstzakje van zijn baas. Als je, je hand openhield bracht hij het geld ook weer terug.

Een wallaby en als je goed kijkt zie je er twee.

Ganzen bij een boer in de wei. Wat voor soort?

In het Engels heet dit geologische verschijnsel een Tessellated_Pavement. In de Nederlanse taal wordt dit met betegeling vertaald en op internet wordt verwezen naar de herhalende en in elkaar passende vormen van de kunstenaar Escher.

In de Piratesbay is veel Tessellated_Pavement te zien.

Rondom de haven ligt het interessantste deel van Hobart.

We zagen de Nederlandse vlag hangen, dus wij er op af. De vlag staat bij de Tasman Fontein, die door Koningin Beatrix op 27 oktober 1988 werd onthult ter gelegenheid van de viering dat Australië 200 jaar geleden gekolonialiseerd werd.

De botanische tuin in Hobart.

In het Mount Field National Park groeien de op één na hoogste bomen ter wereld. Alleen de redwoods in California groeien hoger. We wandelden de Tall Trees Walk en naar de Horse Shoe- en Russel Falls.

In het “Cradle Mountain Lake St. Clair National Park” liepen we naar de oever van Lake St. Clair in de hoop een glimp op te vangen van de Platypus.  Geen Platypus maar wel mooie groene varens.

Bij Nelson Falls was er na de buien van de laatste dagen geen gebrek aan water.

Gaat het weer regenen?

Bij een uitkijkpunt op 930m kregen we voor het eerst Cradle Mountain te zien. 

Dove Lake met Cradle Mountain.

Wij waren er ook. Maar zie je ook hoe dik we aangekleed waren om rondom het meer te lopen? De temperatuur was heel wisselvallig, soms kon je in je hemd lopen en even later had je een winterjas nodig.

Een paar van de planten langs het wandelpad rond het meer.

Beslist geen interessante foto maar wel het verhaal wat er bij hoort. We maakten voor het eerst kennis met deze man in de buurt van Tallangatta in Victoria, en spraken toen o.a. over Tasmanië. In Scottsdale, onze eerste kampeerplaats in Tasmanië, stond dezelfde man. 10 dagen later kwamen we in Gowrie Park aan en wie stond er weer met zijn busje? Dezelfde man. We waren het er over eens, dat als we met elkaar afgesproken hadden, was het niet gelukt. 

Na dagen lang door de bergen rijden was het landschap in de buurt van Gowrie Park weer wijd open en een echte verademing.

Je ziet regelmatig figuren langs de weg staan die gemaakt zijn van oude mijnbouwmachines.

Twee keer hoorde we onderweg dat we beslist in Chudleigh langs moesten gaan bij een Nederlands gezin, dat er een Honing Museum en een winkel had. Wij waren er op een zaterdag en tot onze verbazing waren ze de hele week open behalve op zaterdag. Toch maar een paar foto’s van de buitenkant gemaakt.

Op weg van Launceston naar Beauty Pont kom je langs het Brady uitkijkpunt over de Tamar rivier.

Aan de Tamar rivier liggen veel jachthavens.

Omdat we net als de Tasmanian Devil ook de Platypus niet te zien hadden gekregen, gingen we naar het Platypus House in Beauty Point. Hier zijn ze te zien in een aantal tanks. We hebben wat foto’s gemaakt maar die zijn het tonen niet waard. Op Youtube kan je een paar leuke filmpjes vinden.

De Platypus (vogelbekdier) is een opmerkelijk zoogdier omdat het een opvallend aantal kenmerken deelt met vogels en reptielen. Het is met de Echidna het enige zoogdier dat eieren legt. Het leeft in rivieren en meren net als de otter. Een veel gebruikte beschrijving is dat het, het gif heeft van een slang, de bek van een eend, eieren legt net als een kip en zijn jongen zoogt als een aap maar dan zonder tepels.

Wandeling door het “Narawntapu National Park”.

Voor het eerst zagen we in het “Narawntapu National Park” de “Yellow Tail Black Cockatoo”

In tegenstelling tot het Australische vasteland voeden de wombats zich in Tasmanië ook overdag. Dit wordt verklaard door de gemiddeld lagere temperatuur in Tasmanië

Ook waren deze wombats bruin en op het vasteland bijna zwart.

Avondstemming in de baai bij Port Sorell.

Tijdens de overtocht naar Melbourne was het bar slecht weer. Halverwege de oversteek kwamen we het zusterschip tegen.